2. Hoe herken je eenzaamheid?
2.1 Verschillend per persoon
Het ervaren van eenzaamheid is per persoon verschillend. Het ontstaan van deze kenmerkende gevoelens ligt bij iedereen op een andere ‘grens’, dit komt doordat iedereen op zichzelf ook verschillend is. De ene persoon heeft behoefte aan meerdere relaties om zich heen of een groter sociaal netwerk te hebben, terwijl de ander al genoegen kan nemen bij het hebben van een kleinere sociale cirkel.
2.2 Kenmerken
Iedereen ervaart eenzaamheid dus op een andere manier. Het is niet alleen verschillend wat men voelt wanneer ze zich eenzaam voelen, maar ook wanneer deze emotie(s) getriggerd worden. Hierdoor is het erg lastig om het te herkennen als buitenstaander.
Wel zijn er een aantal gebieden waarop we algemene signalen kunnen herkennen, deze gebieden zijn lichamelijke-, psychische-, sociale- en gedragsmatige signalen. In figuur 1 hieronder3 staan een aantal voorbeelden op een rij:
Uit deze lijst kunnen we zien dat we als buitenstaander best een aantal dingen kunnen opmerken, zoals de lichamelijke- en gedragsmatige signalen, maar hoe kan je als buitenstaander een persoon die mogelijk lijdt aan eenzaamheid helpen?
2.3 Hulp bieden als buitenstaander
In gesprek gaan met een persoon is meestal een goede optie. Je wil hiermee de persoon sociale steun bieden en een veilige omgeving creëren. Als je de persoon al goed kent zou je misschien direct kunnen vragen of hij/zij zich de laatste tijd eenzaam of alleen voelt.
Op het moment is eenzaamheid namelijk nog best een onuitgesproken onderwerp en krijgt nog lang niet de aandacht die het nodig heeft. De grootste stap die als eerste gemaakt zal moeten worden, is het bespreekbaar maken van het onderwerp. Zodat ouderen, jongeren, iedereen die eenzaamheid ervaart, weten dat ze er niet alleen voor staan. In je eentje is eenzaamheid namelijk bijna onmogelijk om op te lossen, het accepteren van bijvoorbeeld professionele hulp is echt nodig.